In memoriam: Harry Backx

Harrie Backx 91 jaar oudste lid van AVNOP en de 55+ groep,  is niet meer onder ons.

In 1996  van de boerderij, verhuizen zijn vrouw en Harrie naar Emmeloord en is hij gelijk fanatiek hardloper geworden van de atletiek vereniging, de 55+ groep. Twee keer in de week op maandagmiddag in Emmeloord en donderdagmiddag in het Voorsterbos in Kraggenburg hardlopen. Een hechte groep met na de training altijd gezellig koffie drinken. En hardlopen dat kon hij wel.

Hij was één van de trouwste leden van de groep en als hij verhinderd was, altijd een telefoontje, sorry ik kan niet komen. Aan alles deed hij mee, de spelletjes, puzzel tochten, klootschieten en fietstochten. Rustig op de achtergrond, maar wel aanwezig, genietend. De laatste fietstocht, in 2015, op een gewone fiets met stang, ging het bijna mis. Op een smal paadje, langs het water, verloor hij zijn evenwicht. Gelukkig de goede kant op, in de bosjes kwam hij staand tot stilstand. Het hardlopen ging niet meer, ja, ik word ouder, blijf wel doorgaan stoppen is geen optie, ik ga wel wandelen met de andere wandelaars in de groep, want samen bezig zijn is mooi.

De fiets werd ingeruild voor een driewieler, daar ga ik nog niet op, maar even later kwam hij weer op de fiets naar de training. Het was steeds een stukje inleveren. Het wandelen in de groep werd een rondje alleen wandelen. Het gaat steeds langzamer, zei hij, viel wel mee hoor, 4 km p/uur voor een 90 jarige is heel goed. Hij hoorde echt bij de groep, een speciale training voor hem op de atletiekbaan, toen hij 90 jaar werd. Nog steeds naar de training op de fiets, verzamelen in de kantine, praatje met elkaar, uurtje wandelen en na afloop koffie met vaak een traktatie, samen zijn. Al kon hij de gesprekken niet goed meer volgen, een klein gesprekje met een ander, een opmerking, daar genoot hij van.

afbeelding1_2.jpg

Toen kwam er corona, alles op slot, nu zelf aan de gang, blijven bewegen, die discipline had hij wel. Al jaren maakte hij elke ochtend zijn wandeling vroeg in de ochtend naar de Hannie Schaftweg, elke dag een rondje fietsen.

In de zomer mochten we weer sporten, maar op afstand, uit elkaar en in kleine groepjes, af en toe koffie drinken. Er was geen regelmaat meer in de trainingen, het samen zijn met de groep, het is zo stil en ik ben maar alleen, wat mistte hij het groepsgevoel. 5 Oktober, de laatste training op maandag dat Harrie aanwezig was in de groep. Ja Paula, ik blijf wel fietsen hoor, zei hij, in de telefoon gesprekken die we hadden en ’s morgens mijn wandeling. Vrijdag was hij nog gezien, fietsend, trouw zijn rondje, zijn laatste.

Dag Harrie, goede reis.

 

 

 

Algemeen nieuws Overzicht