In Memoriam Regina Stoelinga

Zeker voor wie al langere tijd lid is van AVNOP , Regina was lid vanaf het jaar 1979, is Regina een begrip, zij was meer dan een gewoon lid……zij maakte het verschil, vooral op de zaterdagmorgen.
Veel herinneringen komen boven nu zij onlangs is overleden. Een aantal hiervan wil ik in dit schrijven graag noemen….

Regina was er, en ze was er niet. Daarmee bedoel ik, zij stond gevraagd en ongevraagd klaar als er wat moest gebeuren in de kantine, maar o zo bescheiden, op de achtergrond, niet waar willen hebben dat zij al weer de koffie had gezet op zaterdagmorgen, zodat een ieder gezellig kon aanschuiven na de training.
De zaterdagmorgen was háár groep. Eerder kwam ze voor het hardlopen en toen dat niet meer ging, kwam ze om de koffie te zetten en voor samen wandelen. We hebben tijdens die wandeltrainingen onszelf het zweet op de rug gelopen, tempo maken, daar hield ze van. En dan konden we elkaar aankijken met een blik van : “héérlijk, dat we dit kunnen”.

Toen helaas ook het wandelen minder werd, heb ik Regina een aantal keren gezegd, dat ze het bridgen zou moeten leren. Een mooi tijdverdrijf, zeker als het lichaam beperkingen gaat aangeven. Eerst twijfelde ze echt, dacht dat ze dat niet meer kon leren, maar later, toen ze ook competitie ging spelen bij bridgeclub Emmeloord, heeft ze vaak tegen mij gezegd hoe leuk ze het vond, en dat ze blij was dat ze het geleerd had. Toen het wekelijks koffiezetten op zaterdagmorgen haar teveel werd, haalden clubgenoten haar nog af en toe op om samen op die zaterdagmorgen koffie te drinken. Even weer elkaar ontmoeten.

Regina heeft ook vele jaren geholpen om de kantine schoon te maken. Niets was haar te veel, en door die activiteit met andere clubleden ontstond er een groepje wat maandelijks met elkaar ging fietsen. En zelfs weekenden met elkaar op stap ging, maar wel op de fiets en overnachten bij vrienden op de fiets!

De vele jaren dat ze actief was in de kantinecommissie, kon je haar dus vaak achter de bar vinden, als er grote of minder grote wedstrijden waren, klaar staan voor de ander, dat vond ze mooi. De zelfgebakken cakes pronkten op de bar, leuk een centje extra voor de club.

En over zelfgebakken gesproken, de appeltaarten en rabarbertaarten vergeten we zeker niet!! Als er, ééns in de twee jaar een Wampex werd georganiseerd, dan begon Regina al weken van te voren appeltaarten te bakken, invriezen, en wel 10 of 12 taarten kwamen op de mooiste plekjes in de natuur tevoorschijn, waardoor 60 wampex-deelnemers hiervan konden smullen. Dat ging er wel in op zo’n sportieve dag. De slagroom werd niet vergeten.

 20200430_184609_2.jpg

Het zijn mooie herinneringen die zij achterlaat.
In het jaar 2010 is Regina benoemd tot lid van Verdienste. Een mooie kroon op haar vele vrijwilligerswerk bij de vereniging.
Zij is ruim 84 jaar geworden, Regina (wat Koningin betekent) is op Koningsdag, 27 april 2020  overleden….
Zo bescheiden als zij heeft geleefd, is het bijzonder dat zij op haar naamsdag is heengegaan.

In vriendschap Annie Wennekers

Algemeen nieuws Overzicht